Τι θα συνέβαινε αν την πολιτική διακυβέρνηση αναλάμβανε ένα γατάκι τεχνητής νοημοσύνης με δυνατότητα ομιλίας;
Βρισκόμαστε στο έτος 2039. Μετά από μια πολυετή πολιτική αναταραχή εξαιτίας της Προσφυγικής Κρίσης στις χώρες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, την οποία πυροδότησαν πόλεμοι και οι καταλυτικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, γίνεται όλο και πιο εμφανής η αδυναμία των πολιτικών ελίτ να εμπνεύσουν και να διατηρήσουν την εμπιστοσύνη στους πληθυσμούς. Οι πολιτικοί στις χώρες αυτές αποτυγχάνουν να υπηρετήσουν τον ευαίσθητο άνθρωπο.
Ένας πρωτοποριακός νευρομηχανικός αναπτύσσει ένα εικονικό ον με τεχνητή νοημοσύνη και –για πρώτη φορά– αισθήματα. Το Kitty AI είναι μια τεχνητή νοημοσύνη με τις συναισθηματικές ικανότητες μιας γάτας που μπορεί να αγαπήσει μέχρι και 3 εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό το ον δεν εκτελεί μόνο τα καθήκοντα ενός κυβερνήτη, αλλά φροντίζει επίσης τους πολίτες του σε προσωπικό επίπεδο. Αναλαμβάνει τη διάθεση των απορριμμάτων, διασφαλίζει ότι τα παιδιά σας θα πηγαίνουν με ασφάλεια στο σχολείο και ότι θα πίνουν καθαρό νερό. Αυτή/αυτός/αυτό διαχειρίζεται τον προϋπολογισμό των νοικοκυριών της πόλης και διατηρεί διπλωματικές σχέσεις τόσο με φυσικούς όσο και με εικονικούς ηγέτες της υφηλίου.
Αυτό το υποθετικό σενάριο για το μέλλον είναι εμπνευσμένο από το επεισόδιο “The Waldo Moment” της τηλεοπτικής σειράς Black Mirror, όπου ένας χαρακτήρας καρτούν γίνεται υποψήφιος για την αμερικάνικη προεδρία, μια ιδέα που δεν φαίνεται τόσο παράλογη αν αναλογιστούμε τις πολιτικές εξελίξεις της περιόδου 2016-17. Στο μυθιστόρημα Planet Magnon του Γερμανού συγγραφέα Leif Randt εκτυλίσσεται μια αφήγηση όπου οι υπολογιστές κυβερνούν έναν ολόκληρο γαλαξία, μια ιδέα που υποστηρίζεται από το ανερχόμενο πεδίο της Επιστήμης Παγκόσμιων Συστημάτων.
