Η μακρόχρονη οικονομική κρίση και η ανεργία, το προσφυγικό και η μισαλλοδοξία αποτελούν ζητήματα που οι τρέχουσες κοινωνικές δομές δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν Σε αυτό το πλαίσιο προκύπτουν ερωτήματα για τη βιωσιμότητα των σημερινών πόλεων, αλλά και για τις πιθανές μορφές οργάνωσης που θα μπορούσαν να επικρατήσουν ή να αναδυθούν. Τι συμβαίνει όταν τα όρια μιας κοινωνίας γίνονται όλο και πιο δύσκαμπτα; Πώς θα μετασχηματιστεί η ανθρωπογεωγραφία των πόλεων; Τι ρόλο θα έχει στο μέλλον η ολοένα μεγαλύτερη χρήση συστημάτων αλγοριθμικής οργάνωσης;
Εικασίες και ιστορίες των έργων της έκθεσης εξισορροπούν μεταξύ δυστοπικών και ουτοπικών εκδοχών. Σενάρια αυξημένης επιτήρησης και ελέγχου, αλλά και ιστορίες εγκατάλειψης πόλεων συμπληρώνονται από υποθέσεις όπου διαφαίνονται απροσδόκητες εναλλακτικές. Νέες μορφές συνάθροισης και συνεργασίας έρχονται ως απάντηση στα αδιέξοδα του σύγχρονου κόσμου. Νέες πληθυσμιακές ομάδες πιθανολογείται ότι μπορεί να βοηθήσουν στην αναγνώριση διαφορετικών ταυτοτήτων και στη διαμόρφωση νέων συνθηκών συνύπαρξης και ισορροπίας.